Danas se obilježava 30. godišnjica smrti Srđana Aleksića, hrabrog mladića koji je u centru grada stradao braneći prijatelja Bošnjaka Alena Glavovića i hrabrim činom postao sinonim ljudske humanosti u široj regiji.
Grupa pripadnika Vojske Republike Srpske je 21. januara 1993. godine legitimisala stanovništvo na pijaci u Trebinju. Nakon što su ustanovili da je jedan od legitimisanih Alen Glavović, pripadnici VRS su ga krenuli maltretirati i tući. Rođeni Trebinjac Srđan Aleksić je priskočio u pomoć svom sugrađaninu Alenu, a četiri vojnika su se okanili Glavovića i kundacima pušaka isprebijali Srđana.
Srđanov otac Rade bio je košarkaški trener. Majka mu je rano umrla, a brat poginuo u udesu motornim zmajem, iznad Petrovog polja, u blizini Trebinja. Srđan se amaterski bavio glumom za što je dobio i više nagrada. Nastavio je glumiti i tokom rata, u predstavi “San ratne noći”. Srđo je bio pionirska plivačka nada bivše Jugoslavije.
Od zadobijenih povreda Srđan je pao u komu i preminuo 27. januara 1993. godine. Srđanov otac je u čitulji napisao “Umro je vršeći svoju ljudsku dušnost”. Srđanu Aleksiću je posthumno dodijeljena Povelja Helsinškog komiteta za ljudska prava u Bosni i Hercegovini.
Od 2010. godine, novinarska nagrada “Srđan Aleksić” dodjeljuje se za profesionalno i kontinuirano izvještavanje o marginaliziranim i ranjivim grupama u bh. društvu, kao i za razvoj društveno odgovornog novinarstva, a u sklopu USAID-ovog projekta ‘PRO-Budućnost’.