Stara mapa podjele Evrope prema kulturno-prostorim kriterijumima koju je izradio njemački akademski komitet opet je “oživjela” na Twitteru gdje je pokrenuta diskusija o njoj. Prema mapi, zamišljene regionalne granice presjecaju teritoriju nekoliko evropskih država, uključujući i Srbiju.
“Veliku mapu podjele Evrope prema kulturno-prostorim kriterijumima” podijelio je na Twitteru luksemburški politikolog Florian Bieber uz komentar da cijeni “njemačku preciznost”, ali da je ideja da se mogu povući jasne granice između kulturnih prostora “apsurdna i problematična”.
Predložena je podjela kontinenta na Zapadnu, Sjevernu, Južnu, Centralnu, Jugoistočnu i Istočnu Evropu, s tim što bi se teritorija nekoliko zemalja prostirala na više regija.
Tako bi, prema mapi, veći dio Vojvodine pripadao bi Centralnoj Evropi, a ostatak Srbije Jugoistočnoj. Najveći dio Ukrajine bi pripadao Istočnoj Evropi, dok bi krajnji zapad bio u Centralnoj.
Imaginarna granica između Centralne i Južne Evrope bi prolazila preko središnjeg dijela Rumunije i praktično bi “presjekla” zemlju na pola. Francuska bi bila “raparčana” na čak tri dijela – najveći dio bi bio u Zapadnoj Evropi, južna obala bi bila u Južnoj, a pokrajina Alzas na kranjem istoku bi bila u Centralnom dijelu.
Autor mape je Stalni komitet za geografska imena (StAGN), tijelo koje se bavi standardizacijom geografskih imena na njemačkom jeziku. To je nezavisni akademski komitet bez suverenih funkcija, a u njemu su naučnici iz Njemačke, Austrije, Švicarske i iz drugih zemalja njemačkog govornog područja.
Podjela je inspirisana radom austrijskog istraživača Pitera Džordana, koji je želio da napravi model kulturnih prostora koji “isključuje nacionalne i političke faktore”.
Кoncept Centralne Evrope je polazna tačka jer se o njemu “raspravlja u debati o okončanju globalnih i političkih antagonizama sa posebnim utjecajem na Evropu”.
Za sužavanje koncepta Centralne Evrope Džordan je koristio osam kriterijuma: historijski uticaj koje su ostavile njemačka i jevrejska kultura, sukcesija protestantizma i katolicizma dok pravoslavlje i islam igraju samo sporednu ulogu, rani razvoj urbanog sistema i srednje klase u odnosu na Istočnu Evropu, rano postojanje slobodne klase seljaka, tradicija lokalne i regionalne samouprave, kulturna raznolikost unutar država, politička i ekonomska težnja ka kontinentalizmu i, na kraju, kasna industrijalizacija u poređenju sa Zapadnom Evropom, ali rana u poređenju sa Istočnom.